Fragmenty mojego świata...

Fragmenty mojego świata...
stat4u

UWAGA

Źródła fotografii ; archiwum rodzinne, zdjęcia własne oraz zdjęcia użyczone mi przez znajomych; Annę, Kurta Mazura, współtowarzyszy moich eskapad : gorzowskiego fotoreportera Bogusława Sacharczuka (bs) , Mariusza oraz brata Toma; wszystkie publikuję na blogu za ich wiedzą i zgodą i zawsze są przeze mnie podpisane! Korzystam także ze zdjęć umieszczonych w Wikipedii i publikuję je z zachowaniem Licencji.

wtorek, 18 marca 2014

Skalisty Jar Libberta

Niedaleko wsi Równo, oddalonej 11 km od Barlinka  (zachodniopomorskie)  i ok. 40 km od Gorzowa, a umiejscawiając ogólnie na terenie Barlinecko - Gorzowskiego Parku Krajobrazowego od 1995 roku funkcjonuje Rezerwat Przyrody "Jar Libberta".
Nazwę swą, Rezerwat zawdzięcza przyrodnikowi Wilhelmowi Libbertowi, pochodzącemu z pobliskich Lipian badającego to miejsce w latach 30 - tych ubiegłego wieku.
700 metrowy jar jest schowany wśród okolicznych pól uprawnych. Niełatwo go znaleźć, dlatego nie jest miejscem najazdów niesfornych turystów. Kto tam jednak trafi na pewno zadziwi się tym "skrawkiem" nietkniętej przyrody. Wokół wąwozu wznoszą się porośnięte rzadką i objętą ochrona roślinnością 20 metrowe zbocza i okazałe drzewa świerka pospolitego i buka zwyczajnego. Uwagę przykuwają skały wapienno - piaskowe o wysokości od 2 do 4 metrów - uznane za pomniki przyrody. Pod względem geologicznym, młodziutkie zlepieńce, powstałe na miejscu, a nie przywleczone przez lądolód. Wrażenie robią też ich nazwy - Diabelska Brama lub Czarcia Kazalnica.
Według legendy w wąwozie mieszkają diabły, czarownice i upiory. Kiedy zapada zmrok, na Czarcią Kazalnicę wchodzi najmądrzejszy diabeł i naucza pozostałe jak kusić ludzkie dusze, siać zamęt i wprowadzać niezgodę. Przechodząc przez Diabelską Bramę upiory docierają do Diabelskich Schodów przez które przechodzą do ludzkiego świata.


 Obszar, jako że zachowany jest w stanie naturalnym wyróżniają się szczególnymi walorami krajobrazowymi. Nie tylko rzeźbą terenu, przypominającą niskie góry , ale także specyficznym wilgotnym niczym dżunglowym klimatem.


 Wybierając się do jaru pamiętać trzeba o wygodnym obuwiu, długich spodniach i czapce. Napotkać tam można nie tylko stada komarów, ale również kleszcze. W samym jarze jest dość ciemno, dlatego najlepiej wybrać się tam w słoneczny dzień...



 Ze względu na ukształtowanie terenu, te okolice są popularnie zwane Barlineckimi Bieszczadami.


W pobliżu:

Równo; najstarsza wieś zachodniopomorskiego









2 komentarze:

  1. KOMENTARZE PRZENIESIONE Z BLOGU NA WP

    autor: Agaaga197.blogspot.com
    dodano: 18 września 2014 12:51

    zacieawiły mnie te diabelskie nauki i legenda tego miejsca. niezwykłe.
    autor: Baśkaspiskownik.bloog.pl
    dodano: 16 września 2014 9:32

    Piękna zieleń. Oczy i dusza przy niej odpoczywają. :)
    Pozdrawiam ciepło. :)
    autor: Cinnamon Girllilith666.bloog.pl
    dodano: 14 września 2014 6:43

    SWIETNY BLOG! DOBRE ZDJECIA , DOBRE TEKSTY.
    autor: ANONIMOWY
    dodano: 13 września 2014 18:28

    Parno, duszno, oj to nie dla mnie :)
    autor: ANNA
    dodano: 13 września 2014 10:39

    Bardzo lubię takie dzikie miejsca. Człowiek wkracza tu w inny wymiar. Tajemnice i legendy tylko podkreślają wyjątkowość takich spotkań z naturą. Wczoraj też byłem w "dziczy". Kleszcze nie próżnowały, ale jakoś sobie poradziłem.
    autor: tojavwww.kolodomu.blogspot.com
    dodano: 13 września 2014 8:49

    Kiedyś wybrałem się tam rowerem nie wiedząc, że w jarze nie da się łatwo poruszać nawet rowerem górskim jaki posiadam. Nie ma tam żadnych ścieżek, ale dałem radę. Miejsce godne uwagi i polecenia.
    Krzysztof
    autor: Krzysztof
    dodano: 12 września 2014 20:26

    Mało znane miejsce, dzięki temu zachowało swój naturalny urok.
    autor: Avelina/avelinatravel.blogspot.com/
    dodano: 12 września 2014 15:57

    Wąwóz, kamienie, prawdziwa przyroda i to wszystko schowane przed światem gdzieś za wsią a dostępne tylko dla wtajemniczonych... czyli skarb :)
    autor: JasminJasmin
    dodano: 12 września 2014 6:59

    Niesamowicie mistycznie wyglądają te skały. Cudowne :)
    autor: Miki
    dodano: 11 września 2014 19:27

    Klimatycznie! Nie spodziewałam się skałek takiego pochodzenia. Jak ktoś się wybiera do dżungli, powinien najpierw pierwszą zaprawę klimatyczną zrobić w takim miejscu :) Szczęście,że nie zadeptany jest ten jar przez (min.szpileczki) turystów. Pozdrawiam z morską bryzą.
    autor: madeinjanastroikiklimaciki.blogspot.com
    dodano: 11 września 2014 14:47

    Ukryte i wspaniałe miejsce! Bo - najpiękniejsze jest niewidoczne dla oczu :)
    Do miłego :)
    autor: Basia/basulapp.blogspot.com/
    dodano: 11 września 2014 13:49

    Wspaniałe miejsce na wycieczkę!
    autor: Agnieszkamycaffetime.blogspot.com
    dodano: 11 września 2014 13:30

    Miejsce z tajemnicą , jeszcze nie zadeptane przez turystów. Chciałabym tam kiedyś dotrzeć, ale moje podróże służbowe ograniczają się do miast, miasteczek i co najwyżej tego co leży w pobliżu dróg. Bardzo rzadko udaje mi się namówić kierowcę na odstąpienie od tej zasady. Szkoda, bo wiele ciekawych miejsc i nie tylko miejsc mi po prostu umyka.
    autor: Haniuta/hannkaa.blogspot.com/
    dodano: 11 września 2014 13:06

    Cudowne kamienie!
    autor: Sa
    dodano: 11 września 2014 8:23

    Pasjonuję się dziką przyrodę. Obcując z nią czuję się jakbym była cząstką matki ziemi. Lubię dlatego górskie przesmyki, starodrzewia , dzikie jeziora, dzikie plaże nadmorskie...Wędrówka po tym jarze byłaby dla mnie super relaksem. Wprawdzie daleko mi do tego miejsca lecz ..."nie znasz dnia ani godziny" ^^:)
    Pozdrawiam ^^:)
    autor: Florentynaflorentyna45.blogspot.com
    dodano: 11 września 2014 7:18

    Obawiam się, że nie dałabym rady przejść tym jarem.
    Pozdrawiam:)
    autor: ozonJakoś

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ciekawe miejsce. Domyślam się, że słychać tam oddech nienaruszonej ziemi i śpiew ptaków...
      Pozdrawiam:)))
      autor: Daria/dariaad12.blogspot.com/
      dodano: 10 września 2014 9:24

      W każdej legendzie jest ziarno prawdy -;) To miejsce wydaje się wprost idealne dla mocy nieczystych -;)
      Kiedyś znajdę ten jar. Na pewno! Ekscytujący zakątek!
      Pozdrawiam -:)
      autor: Matador
      dodano: 10 września 2014 9:05

      Sam rezerwat to jedna wielka dzicz. Przyznam, że widziałem tylko jeden głaz. Ten ze zdj. 1 z prawej strony. Niedokładnie się rozglądałem? Możliwe. Cały byłem spocony. Od czubka włosów do najmniejszego palucha. ;P
      Ciężki klimat - potwierdzam! Trzeba mieć zdrowie aby przejść cały wąwóz!
      Pozdr.
      autor: [...][...]
      dodano: 10 września 2014 8:48

      Wpadłam w zachwycenie! Skały, drzewa i wielkie paprocie!
      Bardzo dobrze, że Jar Libberta schowany jest przed ludźmi i nie każdy może tam wejść. Dzięki temu nieodpowiedzialni "turyści" go nie stratują i nie zadepczą!
      autor: Lena/lena51.blogspot.com
      dodano: 10 września 2014 8:36

      Pojęcia nie miałam o takim miejscu. Legenda troszkę straszna jest:) Jest tam niesamowicie, nie ma to jak odpoczynek w dzikiej i nie uczęszczanej przez turystów przyrodzie!
      autor: agulec/polskawkawalkach.blogspot.com/
      dodano: 10 września 2014 8:18

      Troszeńkę jak Bieszczady, to prawda! :)
      Widok Jaru mnie zachwycił natomiast legenda doskonale wpasowała się w te niezwykłe mroczne otoczenie :)
      Pozdrawiam :)
      autor: MajKa/jakmajeczka.blogspot.com/
      dodano: 10 września 2014 8:03

      Szkoda, że mam tam tak daleko. Bo z chęcią, zabrałabym aparat i ruszyła w teren :)
      Pozdrawiam :)
      autor: SaveSave
      dodano: 10 września 2014 7:49

      Kapitalne skalki! Naturalnosc przyrody wokol nich i legenda stwarza klimat. Dodaje tajemniczosci poprzez te cienie w sloncu. No, kapitalnie!
      Pozdrawiam.
      autor: Sarah
      dodano: 10 września 2014 7:20

      Piękne miejsce! Znam je z opowiadań. Nie wiem czy kiedykolwiek uda mi się je zobaczyć...
      Pozdrawiam!
      autor: Arturwspak25.blogspot.com
      dodano: 10 września 2014 7:09

      Wspaniały kawał dzikiej - na szczęście chronionej - przyrody!
      I te diabełki ...-;)
      Pozdrawiam -:)
      autor: Danuta/danutawanda.blogspot.com/

      Usuń