Malarz Gorzowa

Zimą, 2010 roku na skwerze przy ulicy Łokietka, ze szkicownikiem, w charakterystycznym kapeluszu, na kamieniu przycupnął pionier gorzowskiego malarstwa, lokalny patriota i dobry duch gorzowskiej bohemy, Jan Korcz.

 Urodził się w 1905 roku w Samborze. Tam też zdał maturę po czym przeniósł się do Brześcia, gdzie pracował jako nauczyciel. Studiował malarstwo i rysunek w Warszawie, na trzech uczelniach. Żadnej z nich nie ukończył. W Gorzowie zamieszkał w 1947 roku. Już za życia otoczony był wielkim uznaniem. Niewysoki, szczupły, zawsze w marynarce, kapeluszu, ze sztalugami lub szkicownikiem przysiadał tu i ówdzie, aby malować krajobrazy. Był samotnikiem. Lubił tworzyć w ciszy i spokoju z dala od przypadkowych podglądaczy. Pewnie dlatego wybierał odludne miejsca. Spotkać go można było na podmiejskich łęgach i ...na płaskich dachach, nowych czteropiętrowych bloków śródmieścia.

Wśród ludzi z branży budził i respekt i politowanie. Jawnie krytykował, używając do tego bardzo ciętego języka, swoich kolegów "po fachu", zwłaszcza tych, którzy posiadali dyplomy wyższych, renomowanych uczelni plastycznych. Narzekał na nich, ale jednocześnie spotykał się z nimi i był przez nich serdecznie traktowany, bo tak na prawdę żaden z nich nie brał na serio jego krytyki wiedząc, że wynika ona z kompleksu Jana wobec ludzi wykształconych artystycznie.

Do Korcza lgnęli ludzie, zwłaszcza ci, których interesowało malarstwo i którzy chcieli się go nauczyć. Jan Korcz stał się ich mistrzem i mentorem. Cierpliwie nauczał w utworzonej przez siebie Nieformalnej Akademii Pana Jana.

Swojej twórczości nie traktował jak coś wielkiego. Nie uważał, że tworzy dzieła. Traktował ją jako sposób zarabiania na chleb. Nierzadko też płacił swoimi obrazami czy rysunkami za usługi, przysługi czy pomoc.

Trzy ostatnie miesiące swego życia spędził w mieszkaniu swojego najzdolniejszego ucznia, Juliusza Piechockiego. Zmarł 16 marca 1984 roku na wylew krwi do mózgu. Pochowany jest na gorzowskim cmentarzu komunalnym w Alei Zasłużonych.

Malarz został upamiętniony nie tylko pomnikiem (dłuta gorzowskiej rzeźbiarki Zofii Bilińskiej), który powstał dzięki inicjatywie społecznej mec. Jerzego Synowca i przedsiębiorcy Arkadiusza Grzechocińskiego, ale także płytą w Alei Gwiazd na Starym Rynku. Jego imię nosi też gorzowskie Liceum Plastyczne, a na budynku przy ul. Obotryckiej 12b, tam gdzie miał pracownię wybudowaną specjalnie dla niego, notabene pierwszą w mieście, znajduje się tablica pamiątkowa. 

Spuścizna Jana Korcza to 56 obrazów. Największa kolekcja jego dzieł znajduje się w Muzeum Lubuskim w Gorzowie. Są tam pejzaże, jest martwa natura, i jest miasto...KLIK


(Fot. z uroczystości odsłonięcia pomnika, luty 2012, arch. własne)