Naciskam klamkę i wchodzę w zupełny inny świat. Świat, gdzie wskazówka zegara zatrzymała się na tarczy historii.
Podziwiam :
Kamienne wydeptane schody i ażurowe kute balustrady...
Okna z miniwitrażykami...
Freski na suficie i ścianach...
Motywy na drzwiach wejściowych...
Płaskorzeźby ścienne...
Nawet takie, ciut przerażające...
Uwierzycie lub nie, ale tam , w tym zatrzymanym czasie, czuje się przeszłość. Można jej delikatnie dotknąć , wydobyć z pamięci wcześniej znane sobie informacje z historii ludzi, którzy tam przed wiekiem mieszkali, scalić widziane obrazy z wyobraźnią...
Nie sposób jednak tych doznań zamknąć w kilku obrazach czy słowach. Po każdej takiej podróży w przeszłość pozostaje niedosyt...czasem tak wielki, że odczuwam potrzebę , by raz jeszcze wyruszyć na nowe poszukiwania - wszak przedwojennych, często secesyjnych kamienic w mieście dostatek - opuścić na chwilę swoją codzienność...aby udać się w podróż i nie mijać się z czasem...
Piękne! Mieszkam w popegerowskim bloku zbudowanym w 1970 roku dlatego u mnie nie ma takich cudnych rzeczy z przeszłości...Musiałabym wybrać się do ościennego miasta, żeby je zobaczyć tylko nie mam kiedy.
OdpowiedzUsuńŚwietnie napisane i świetne zdjęcia!
Pozdrawiam :))
Takie to znaczy bardzo podobne , kręte schody z koronkową balustradą i schodami z kamienia prowadzą do mieszkania mojej cioci w Krakowie. Mieszka w bardzo starej przedwojennej kamienicy niedawno otynkowanej i odmalowanej niestety na pstry kolor -:((. Ma to swój klimat :))
OdpowiedzUsuńKamienice z klimatem i z duszą!
OdpowiedzUsuńKiedyś architekt dbał, aby jego dzieło było nie tylko użyteczne, ale i piękne. Była to swoista wizytówka twórcy. Do dziś w historii architektury można rozpoznać budowle kojarzone z konkretnym projektantem. Obecne budynki muszą być przede wszystkim praktyczne i ekonomiczne w budowie i eksploatacji. A tylko przy okazji - "estetyczne", choć to pojęcie względne, gdyż o gustach ponoć nie dyskutuje się. Czasy kunsztu przeminęły chyba bezpowrotnie...
OdpowiedzUsuńSchody i poręcze bardzo podobne do tych u mojej babci...ładnie piszesz Meg, gdy czytam tego rodzaju Twoje posty zauważam, że niezauważałam dotąd tego co Ty z łatwością zauważasz i opisujesz...
OdpowiedzUsuńKocham takie wysmakowane ornamenty, freski, schody i posadzki. One tworzą po prostu niezwykły klimat. Historia czai się w każdym kącie. Meg świetnie ujęłaś to w słowa.
OdpowiedzUsuńOprócz tego to, co wyjątkowe, a nieodkryte dla każdego zasługuje, by znaleźć się w świetle jupiterów i należy to pokazywać, dlatego świetnie także, że o tym napisałaś i zobrazowałaś.
Pozdrawiam!-:}
Freski są fantastyczne!
OdpowiedzUsuńWszystko jest fajnie jeśli takie kamienice mają odpowiedzialnych właścicieli, mój teść też mieszkał w pięknej kamienicy. Właściciele kłócili się między sobą, nikt o nią nie dbał, a teraz? Cegłówki spadają na ulicę, balkony spadają, nie można na nie wyjść...tragedia jednym słowem. A klatka? Bród, smród...a pamiętam jak jeszcze kilka lat temu pięknie wyglądała...
OdpowiedzUsuńMieszkam w przedwojennej kamienicy w Toruniu. Mamy czysto i przede wszystkim mamy wspólnotę i nikt nam obcy nie włazi. Ładne detale. Ładnie napisane. Pozdrawiam:)))
OdpowiedzUsuńRozswietlasz mrok starych wspomnien o Lodzi.
OdpowiedzUsuńMinelo wiele lat gdym mieszkal w fabrykanckiej dostojnej kamienicy.
Bylo nadludzko przyjaznie.
Bylo przestrzennie.
Duch wlasciciela sprawowal opieke.
Zostalo we wspomnieniach.
Kamienice wyburzono w 1990.
Klaniam sie,
Jan
Małgosiu bardzo ciekawy post. Rodzice mojej synowej mieszkają w dwupiętrowej kamienicy z 1931 roku. Bardzo sobie chwalą. Klatka schodowa i fasada zostały zrewitalizowane. Kamienica odzyskała przedwojenny blask.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Peesik:: PIKNY TEKST!
OdpowiedzUsuńI ja pamiętam takie kamieniczki. Były w moim Bytomiu a teraz obróciły się w perz przez szkody górnicze. Żal ściska serce. Pozdrawiam serdecznie Meg
OdpowiedzUsuńA u mnie są, niektóre mają się gorzej inne lepiej, ale są...mamy piękne secesyjne kamienice, w KATEGORII - Architektura, do której ten post jest przypisany można obejrzeć także kilka detali zewnętrznych...wiele kamienic jest remontowanych, wiele nie...a kto w nich żyje? Ludzie różni, z różnych sfer...utrzymanie wnętrza zależy więc w głównej mierze od najemców...i od kasy miasta, której często gęsto brak...:(
OdpowiedzUsuńTe wszystkie uczucia, Droga Meg pozostają w Tobie. I to jest najcenniejsze. Najlepsze!
OdpowiedzUsuńkocham stare kamienice , drewniane stare dzrzwi, duze klatki schodowe cudowne porecze,w lodzi jest kamienic od zatrzesienia sa one takie cudowne tyle tylko rze niestety koszmarne bo niszczeja,placza ze nick ich nie remontuje a mnie placze serce jak mozna na to pozwolic :(
OdpowiedzUsuń