Królewski zamek

Powstanie zamku w Międzyrzeczu koło Gorzowa wiąże się z królem Kazimierzem Wielkim, który murowany zamek wzniósł w wieku XIV na miejscu starszego, drewniano-ziemnego grodu z wieku IX. Jako, że owy gród był owalny, rozplanowanie zamku murowanego nie mogło być inne. Z racji swego kluczowego położenia twierdza była utrzymywana w stanie ciągłej gotowości bojowej i podlegała licznym modernizacjom. Wiek XIV był dla zamku nadzwyczaj spokojny. Dopiero wiek później, w 1475 roku oddziały króla Macieja Korwina przy udziale Henryka Kożuchowskiego  zajęły go, plądrując i niszcząc. Kolejny raz międzyrzecki zamek zostaje uszkodzony w 1520 roku przez najemne wojska idące na pomoc Krzyżakom. Mimo tych zniszczeń w 1655 roku został nie tylko odbudowany, ale dodatkowo ufortyfikowany. Niestety, mimo swych walorów obronnych, w wieku XVIII zostaje zniszczony przez Szwedów. Od tego momentu z dawnej potęgi umocnień niewiele pozostało. Ze wspaniałego niegdyś zamku do naszych czasów zachowały się jedynie mury zamkowe o długości 145 metrów mające kształt nieregularnej podkowy, dwie basteje z otworami strzelniczymi znajdujące się po obu stronach wejścia i platformy strzeleckie. Do bramy zamkowej prowadzi współczesna kładka nad fosą.

W latach 1953-1964 przeprowadzono na terenie zamku i terenach przyległych prace badawcze. W 1973 roku wybudowano drewniany most i oczyszczono fosę. Przez długie lata wejście na zamkowy dziedziniec było niemożliwe. Początkowo, przyczyną takiego stanu rzeczy był remont drewnianego mostu prowadzącego do bramy głównej, a od 2006  fatalny stan techniczny murów obronnych. Wydawało się, że brak środków finansowych na wykonanie najpilniejszych prac oraz nikłe, a nawet żadne zainteresowanie rewitalizacją zamku ze strony Ministerstwa Kultury i Sztuki zamieni tą królewską warownię w ruinę. Jednak znalazły się pieniądze na jej renowację, która trwa etapami od trzech lat. Obecnie prowadzone są prace remontowe na koronie murów. Na zamkowym dziedzińcu składowane są materiały, a rozstawione wokół maszyny budowlane i rusztowania utrudniają zwiedzanie. Mimo tego, jeśli  robotnicy pozwolą warto wejść i pospacerować wzdłuż murów, a także obejrzeć jedyną zachowaną z dawnego wyposażenia armatę.

Obecnie dziedziniec, z uwagi na poważniejsze prace, jest niedostępny dla zwiedzających, pozostaje zwiedzenie okolicy warowni. Na dziedziniec prowadzi brama dworska odremontowana w 1975 roku.

Z lewej strony stoją barokowe budynki dawnego starostwa i oficyny dworskie. W oficynie dworskiej z początku XVIII wieku , od 1947 roku mieści się Muzeum Regionalne z wieloma ciekawymi ekspozycjami: archeologiczną, historyczną, artystyczną i etnograficzną. W muzeum prezentowana jest m.in. ciekawa, jedna z najbogatszych w Polsce kolekcja portretów trumiennych, tablic herbowych i inskrypcyjnych z XVII i XVIII w.

Jako, że w pobliżu Międzyrzecza, we wsi Św. Wojciech swoją historią  sięgającą roku 1000, kiedy to powstał tam erem benedyktyński, pierwszy na ziemiach polskich klasztor, gdzie męczeńską śmiercią zginęło pięciu braci  KLIK , po prawej stronie od wejścia na dziedziniec przyzamkowy stoją rzeźby Pięciu Świętych Braci Międzyrzeckich wykonane podczas I Pleneru Rzeźbiarskiego w Międzyrzeczu w 2010 roku.

Na podzamczu latem słychać szczęk mieczy.  Bractwo Rycerskie Ziemi Międzyrzeckiej oraz Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej im. Alfa Kowalskiego organizuje przy zamku widowiskowe turnieje. Galeria zdjęć - KLIK



Powiązany wpis ---> Muzeum w Międzyrzeczu, Pomnik Kultury Tysiąclecia Państwa Polskiego