Złoty koń

Pierwsze promienie słońca rozpraszały ostatnie ślady po rosistym świcie ukazując resztki unoszącej się nad łąkami mgły. Z niej z wolna wyłonił się koń, aby razem z nieśmiało wschodzącym słońcem powitać nowy dzień, symbolicznie obmyć rany, które zadał mu sznur zniewolenia i zacząć swój nowy, w nieznane jeszcze galop...

 Niechaj mu wiatr parska przyjaźnie, niechaj ziemi echo przyniesie mu wolnych pobratymców tętent, a on sam niechaj wzniesie się wysoko, ponad dziś mu nieprzyjazną mgłę obłoku i z nadziei promieni zwiniętych w rulon odczyta wyrok ułaskawiający...Niechaj wolnością swą szczęśliwy będzie!


(Fot.Bogusław Sacharczuk, pseud. bs, 2009, za pisemną zgodą na publikację)