Drezdenko

Drezdenko, koło Gorzowa Wielkopolskiego jest bardzo urokliwe. Nieduże, czyste i pełne zabytków, pomników i aż kipiące historią. To miasto z trzema placami. Głównie z bardzo reprezentacyjnym Placem Wileńskim

 To także jedyne w województwie miasteczko, które posiada dwa rynki; stary i nowy. Stary Rynek zapewne funkcjonuje tu od początku istnienia miasta. Świadczyć o tym może iście średniowieczny, brukowany układ wąskich uliczek, które do niego prowadzą.

Przemierzając brukowane uliczki Drezdenka, mija się domy  parterowe lub posiadające jedną kondygnację, odnowione,  z elementami współczesności – okna, anteny satelitarne, nowoczesne drzwi, ale także domy zabłąkane w czasie, z kamiennymi progami i masywnymi drzwiami pomalowanymi farbą olejną. Z szerokimi bramami, za którymi z jednej strony czai się przeszłość, z drugiej zaznacza się współczesność...

 Na Starym Rynku stoi jeden z najstarszych budynków w mieście, dawna "Apteka pod Orłem" z 1662 roku, która do dzisiaj pełni funkcję apteki, acz pod zmienioną nazwą.

Historia apteki związana jest z Georgiem Klettke, który wybudował ją po tym jak otrzymał przywilej handlu lekami i ziołami. Ta „oryginalna” apteka spłonęła 18. Września 1695 r. Właściciel, wtedy już Gabriel Hanisch odbudował ją w 1697 r.Budynek, zawsze będący apteka zmieniał jedyni właścicieli. Wygląd nie zmienił się od tego czasu, poza jednym. Po 1945 roku zniknęła znad wejścia głównego figura orła...

Nowy Rynek to głównie otynkowane kamieniczki, nowoczesna kostka granitowa i stylizacja " na stare".

 A także najpiękniejszy, moim zdaniem, budynek. Na obu rynkach kwitło życie targowe, dziś oba pełnią funkcję rekreacyjną, ale także skupiają wokół siebie drobny handel i małą gastronomię.

Historia grodu sięga początków państwa polskiego. Drzeń, pełniący początkowo funkcję grodu granicznego, zyskał na znaczeniu za panowania Bolesława Krzywoustego i jego następców. W okresie rozbicia dzielnicowego przechodził zmienne koleje losu; najpierw w roku 1252 wszedł w skład Wielkopolski, potem, w 1266 stał się celem najazdu rycerstwa brandenburskiego.

Pod koniec wieku XIII przechodzi z polskich rąk do rąk niemieckich. Na prawie 50 lat ( 1405 - 1456 ) Drezdenko przejmują Krzyżacy. Fakt ten stał się  jednym  z wielu powodów wybuchu Wielkiej Wojny z Zakonem, której kulminacyjnym punktem była bitwa pod Grunwaldem.

W 1637 Szwedzi pod dowództwem Wrangla zajmują miasto. Niespokojny dla miasta był także XIX wiek. W okresie wojen napoleońskich  na krótko zajęły je wojska francuskie. W 1871 roku Drezdenko weszło w skład zjednoczonych Niemiec.

Omawiając Drezdenko trzeba zaznaczyć, że od wieku XVII istniała tu twierdza, wzniesiona na wschód od miasta, z której prócz wznieień nie zachowało się praktycznie nic prócz zaledwie kilku reliktów: tzw. Spichlerz, przebudowana dawna brama wjazdowa, ślady fosy i bastionów oraz kilka zagrzebanych w ziemi fundamentów. Twierdzę ufundował elektor brandenburski Joachim Fryderyk. Przez rzekę prowadził drewniany most łączący budowlę z drogami na Śląsk i Wielkopolskę. Jedno przęsło mostu było zwodzone. Fortyfikacja - jak podają źródła - została wybudowana na planie pięcioboku, tzw. gwiazdy, z bastionami w każdym z narożników. Otaczała ją fosa z wodą z pobliskiej Noteci. Wewnątrz twierdzy wzniesiono budynki mające zapewnić samowystarczalność na wypadek dłuższego oblężenia. W ich skład wchodziły koszary, magazyny, spichlerze, wartownie oraz mieszkanie wachmistrza. W 1765 roku Fryderyk II nakazał likwidację twierdzy. Była przestarzała.

W dniu 29 stycznia 1945 roku do Drezdenka wkroczyła Armia Czerwona. W wyniku powojennej zmiany granic  znalazło się ono na powrót w obrębie państwa polskiego.

 Latem 1945 roku wysiedlono dawnych niemieckich mieszkańców. W ich miejsce napłynęła ludność z centralnych obszarów Polski i Kresów Wschodnich.

W Drezdenku:
                                                     
                                                   Park Kultur Świata

        Szkoła w pałacu