Jest w Gorzowie most...

Most kołowy, którego los na przestrzeni ponad wieku zapisał się na kartach historii czterema odsłonami. W początkach wieku XX, aby przeprawa kołowa i piesza - z prawego brzegu miasta na lewy - była możliwa, na rzece Warcie stanął most drewniany. Niestety spłonął latem 1905 roku. 

Przez blisko dwadzieścia lat ruch przez rzekę odbywał się za pomocą prowizorycznej przeprawy. Było to wielkie utrudnienie. W roku 1926 otworzono solidny, betonowy most noszący nazwę Mostu Gerloffa. Nazwa mostu została nadana na cześć nadburmistrza miasta Landsberg an der Warthe (dziś Gorzów Wielkopolski) Otto Gerloffa. Wybudowano go w ciągu czterech lat. Most miał 116, 5 m długości. Ozdobiony był balkonikami, lampami gazowymi oraz herbami miasta umieszczonymi na przęsłach od strony rzeki Warty.  Służył mieszkańcom do 30 stycznia 1945 roku. Wtedy to uciekający z miasta Niemcy wysadzili go.

Miasto znów nie miało przeprawy kołowej łączącej oba brzegi Warty. W marcu 1945 Rosjanie wybudowali na rzece most pontonowy, który po kilku miesiącach udostępnili również cywilom. Dopiero w roku 1946 w sąsiedztwie postawiono prowizoryczny most drewniany, który na wskutek wiosennych roztopów i płynącej Wartą kry został w marcu 1947 częściowo uszkodzony. 

 Prace nad odbudową mostu zaczęto rok później. Autorem projektu przeprawy mostowej był poznański inżynier Władysław Pajchel. Jego wizja odbudowy mostu opierała się na przedwojennej konstrukcji. 

Pracę rozłożono na trzy etapy.

W roku 1949 usunięto zniszczone elementy, w 1950 odbudowano filary zaś całość prac zakończono w 1951 roku. Miejska Rada Narodowa podczas swojej sesji w maju 1951 roku zdecydowała, ze most otrzyma nazwę "Manifestu Lipcowego".

Uroczyste otwarcie odbyło się w przeddzień Święta 22 Lipca. Wtedy to na moście odsłonięto tablicę pamiątkową z napisem : " W 7 rocznicę ogłoszenia Manifestu Lipcowego, pamiętnej daty rewolucyjnych przemian społecznych i oswobodzenia Narodu Polskiego z pod jarzma hitlerowskiego, Robotnicy, Technicy i Inżynierowie miasta Gorzowa Wlkp. swoim wysiłkiem oddają do użytku most im. Manifestu Lipcowego".  

Ówczesny most wyglądał bardzo podobnie do tego sprzed wojny. Całkowicie zmienił swój wygląd pod koniec lat 60., gdy koniecznością stało się jego przystosowanie do większego ruchu.  Jezdnie wówczas poszerzono, chodniki wsunięto poza przęsła, a betonowe balustrady z ławeczkami zniknęły bezpowrotnie. Zdjęto także tablicę z nazwą mostu, co nie zmieniło faktu, że wciąż funkcjonował jako most "Manifestu Lipcowego". 

Stan techniczny mostu z czasem uległ pogorszeniu i dlatego w 2006 roku rozpoczęła się kolejna jego przebudowa. ( na zdjęciu zniszczone przęsło mostu)

W połowie lutego 2006 roku na most wjechał ciężki sprzęt, Zaczęła się rozbiórka. 

Obok burzonego mostu powstała kładka dla pieszych.

Budowa nowego mostu zaprojektowanego przez Małgorzatę i Waldemara Kłosowskich z pracowni "Format" miała przywrócić historyczny wygląd mostu. Ich projekt zakładał wykorzystanie starych filarów, które zostały po starym moście.  Zostały one jednak podwyższone i poszerzone. Na nich położona została płyta główna mostu. W tym samym czasie powstała także wieża widokowa, zwana Dominatą wieńcząca zjazd z mostu w stronę dzielnicy Zamoście. 

1 lipca 2007 roku  podczas  uroczystości z okazji 750-lecia grodu nad Wartą  Prezydent miasta Tadeusz Jędrzejczak  otworzył nowy most dla ruchu pieszego. Nieco później również dla kołowego.

Most został poświęcony oraz przybrał nazwę Mostu Staromiejskiego. 

Most Staromiejski zdobył trzy nagrody ;  "Mister Budowy" ( konkurs zorganizowany przez Lubuską Izbę Budownictwa (2008 r), za "Oryginalne rozwiązania konstrukcyjne i element zagospodarowania nabrzeża Warty") , wyróżnienie przez Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa (2008 rok) oraz został laureatem w konkursie Związku Mostowców Rzeczpospolitej w 2007 roku. 

 Kolejne etapy przebudowy od 2006 roku do zakończenia prac można obejrzeć tu :KLIK

(Fot. arch. Kurt Mazur, Tom, Bogusław Sacharczuk, za zgodą na publikację)