Koch, Drzymała i...pijawki

Historia niegdysiejszej wsi, której pierwotna nazwa Raczon wywodzi się od nazwiska jej właściciela sięga wieków średnich. Wtedy to komes Raczon, uznany za protoplastę późniejszego rodu Raczyńskich otrzymał tą ziemię w zamian za zasługi wojenne od księcia Bolesława Pobożnego. W 1399 roku w źródłach historycznych pojawia się nazwa Rakonyevicze. Przez trzy wieki dzisiejsze Rakoniewice były wsią. W 1662 roku Krzysztof Grzymułowski, właściciel wsi, kasztelan poznański i starosta wolsztyński, herbu Nieczuja lokuje miasto jako Polski Freystad. Otrzymuje od króla Jana Kazimierza przywilej osadnictwa dla ludzi wszelkiej narodowości i wyznań z wyjątkiem arian i herb przedstawiający biały pień przebity mieczem na niebieskim tle.

Na przestrzeni wieków miasto przechodziło różne koleje losu. II rozbiór Polski rozpoczął okres zaboru pruskiego. W latach 1805-1815 funkcjonowało jako miasto w obrębie Księstwa Warszawskiego. Po ponownej dominacji Prus w 1919 roku, Rakoniewice powróciły do Polski zapisując złotymi zgłoskami na karcie swojej historii uczestnictwo oddziału z Rakoniewic w Powstaniu Wielkopolskim. Niedługo jednak pozostały polskie. Wybuchła II wojna światowa.W czasie okupacji nastąpiły masowe wysiedlenia mieszkańców do Generalnego Gubernatorstwa niosące za sobą prawie 200 ofiar hitlerowskiego terroru...

25 stycznia 1945 niemieckie Rakwitz wracają do Polski.

W Rakoniewicach znajduje się kilka ciekawych i wartych zobaczenia zabytków. Jednym z nim jest szachulcowy kościół poewangelicki wybudowany w 1662 roku przez kolonistów niemieckich. Do jego budowy użyto gliny i drewna pochodzącego z okolicznych lasów. W 1781 roku dobudowano wieżę. Dziś nie rozbrzmiewa już śpiewem kościelnym. Urządzono w nim Muzeum Pożarnictwa. Placówka w swoich zbirach posiada ponad 4 tysiące eksponatów dokumentujących historię pożarnictwa w Wielkopolsce. KLIK

W rynku zobaczyć można nie lada ciekawostkę, cztery XVIII wieczne domy podcieniowe Wyjaśnienie-KLIK, które bez wątpienia stanowią perełkę miasteczka. Domy ustawione są szczytami do ulicy. Ich charakterystycznym elementem są wysunięte piętra.

W pobliżu Rynku znajduje się wzniesiony w latach 1797-1805 kościół katolicki pod wezwaniem św. Marcina i Stanisława biskupa. Fundatorką świątyni była Ewa Zakrzewska, wdowa po dziedzicu Rakoniewic. Na przełomie lat 1914/1915 kościół przebudowano i powiększono. Mimo, że prace prowadzono pod kierunkiem architekta wielkopolskiego Rogera Sławskiego przy współudziale Stanisława Wojciechowskiego, który był budowniczym z Rakoniewic, kościół stracił cechy zabytkowe i określany jest jako pseudobarokowy.

W historię miasta wpisały się losy dwu wybitnych postaci. Jedną z nich jest Michał Drzymała, który swoim wozem rozwoził piasek do rakoniewickich zagród i "walczył" z germanizacją. Więcej-KLIK Drugim, późniejszy noblista, odkrywca prądków gruźlicy, Robert Koch, który przez trzy lata odbywał tu swoją pierwszą praktykę lekarską. Tu także znajduje się dom, w którym wówczas mieszkał KLIK

Miasteczko od początku istnienia miało charakter usługowo - handlowy. Ciekawy wątek tej działalności przypada na lata 1832 -1849, kiedy to mieszkańcy trudnili się hodowlą i handlem pijawkami. Żywy towar, jakże przydatny w medycynie, eksportowany był w głąb Niemiec, a także do Francji i Anglii...